Gdy wszystko wyschło, przeszlifowałam oparcie drobnym papierem ściernym. Po wygładzeniu oparcia zastanawiałam się przez moment, czy przyciemnić drewna bejcą, ale zrezygnowałam.
- zaczynać od nowa ze zmienionym fornirem?
- zdjąć już nałożony wosk i zabarwić drewno bejcą spirytusową na ciemniejszy odcień i ponownie nałożyć wosk?
- czy zostawić?
Może gdybym chociaż wycięła finezyjny kształt łatek i pokusiła się o coś w rodzaju intarsji, efekt nie byłby taki dramatyczny? (taaak, gdyby ciocia miała wąsy....)
Ale jak już pisałam - na czymś się trzeba nauczyć :-( Mąż mówi, żebym zostawiła. Fotel miałby swoją "historię" - "Mój Szczerbatek". Może do salonu się nie nadaje, ale do sypialni? - jakoś można się przyzwyczaić. Jak skończę (doprowadzenie reszty drewna i siedziska do ładu) - zadecyduję co z tym fantem zrobić. A Wy co radzicie?
Zajęłam się dziurkami po kołatkach. W każdą "psiknęłam" środek na robale (Fongitol). Igła do aplikacji środka z ochronnym kapturkiem to całkiem niezły wynalazek, ale nie wszędzie da się kapturek przyłożyć (zakarmarki i miejsca łączenia).
Najwyższy czas zająć się siedziskiem. Skóra była krucha jak pergamin, zdejmowałam po kawałeczku. Na końcu zostały mi ozdobne, duże gwoździe tapicerskie do wyciągnięcia, uff jakoś poszło. Juty i wypełnienia nie będę wymieniać - wygląda bardzo przyzwoicie...i chociaż to nie końskie włosie (miałam taką nadzieję) a tylko trawa morska - zostaje bez zmian. C.D.N.
Bestyjeczko, bardzo się cieszę!!! Nawet jeśli nigdy w życiu nie podejmę się renowacji, to nie zmienia faktu, że uwielbiam czytać Twoje poradniki - jesteś mistrzynią w teorii i praktyce. Pozdrawiam Cię serdecznie.
OdpowiedzUsuńMilenko: mistrzyni - to może kiedyś będę :-) na razie raczkuję. Ale dziękuję!
UsuńKochana, długo sie zastanawiałam co Ci poradzić w kwestii tych łatek... i nie wiem nadal- z jednaj strony to rzeczywsićie historia i mozna je tak zostawić, a z drugiej wiem jaką jesteś perfekcjonistką i czy Cię to nie będzie jednak drażnić??
OdpowiedzUsuńciekawa jestem jaką decyzję podejmiesz♥
Ciągle się zastanawiam, ponieważ mam co robić, decyzja odwleka się w czasie.
UsuńWspaniale obserwować( czytać) Cię w akcji ;-). Ja bym fotel zostawiła bez wymiany forniru. Strzelać z niego nie będziesz ;-). Z fotela znaczy się ;-). Tak jak mówi mąż - będzie miał historię. Przecież fornir nałożony jest wzorowo, tylko się ciutek z kolorem niedopasowałaś. ;-)
OdpowiedzUsuńDzięki Olu za słowa wsparcia - "ciutek z kolorem" wywołał u mnie uśmiech od ucha do ucha :-) Pewnie, że mi się nie chce tego zrywać.
UsuńPrześwietny blog i kapitalny poradnik. Właśnie chcę samodzielnie wziąć się za swój kredens i szukam nie tylko inspiracji ale i takich kopalni wiedzy. Dziękuję i proszę o więcej ;)
OdpowiedzUsuńAleż dawno u Ciebie nie gościłam! Tak sobie taraz wstecznie czytuję Twoje posty ;-)
OdpowiedzUsuńAle muszę zrobić: niu, niu! Bez okularków ochronnych taką ble truciznę wlewasz? Mam ten sam środek i czasami niekontrolowanie psika jak zatkana dziurka w drewnie. Lepiej uważać!
No. to uwaga: ciocia dobra rada ;-)))
A teraz lecę dalej podziwiać ;-)